Droogmakerij de Beemster
De drooglegging van het Beemstrameer werd in 1612 afgerond. Het nieuwe land lag 3,5 meter onder zeeniveau en bestond uit vruchtbare klei. Het grond werd verkaveld in een raster van vierkanten, volgens het 17e-eeuwse ideaal van harmonie en symetrie. De boezemmolens werden door de tijd vervangen door voor gemalen en ook de buitenhuizen van de rijke kooplieden zijn er tegenwoordig niet meer. Gebleven zijn de stolpboerderijen, waarvan sommige stammen uit de tijd dat Beemster nog jong was en het landschap zoals dat ingedeeld was, met zijn typische wegen met bomen.
Werelderfgoed status
Droogmakerij de Beemster is in 1999 op de UNESCO Werelderfgoedlijst ingeschreven onder criteria:
Criteria I (to represent a masterpiece of human creative genius):
De Beemsterpolder is een meesterwerk van creatieve planning, waarin de idealen uit de oudheid en de renaissance zijn toegepast op de vormgeving van een drooggelegd landschap.
Criteria II (to exhibit an important interchange of human values, over a span of time or within a cultural area of the world, on developments in architecture or technology, monumental arts, town-planning or landscape design):
Het innovatieve en intellectueel fantasierijke landschap van de Beemsterpolder had een diepgaande en blijvende invloed op landwinningsprojecten in Europa en daarbuiten.
Criteria IV (to be an outstanding example of a type of building, architectural or technological ensemble or landscape which illustrates (a) significant stage(s) in human history):
De aanleg van de Beemsterpolder markeert een belangrijke stap voorwaarts in de relatie tussen mens en water in een cruciale periode van sociale en economische expansie.
Meer informatie over de nominatie en de werelderfgoed status van de Beemsterpolder
Website van de Beemsterpolder met informatie over werelderfgoed, bezoeken en activiteiten