Werelderfgoed
De Werelderfgoedconventie
De Werelderfgoedconventie (1972) heeft tot doel om als internationale gemeenschap zorg te dragen voor het uitzonderlijke natuurlijk en cultureel erfgoed. Op de Werelderfgoedlijst staan sites die uniek en van belang zijn voor de gehele wereld en behouden moeten worden voor de volgende generatie. Een werelderfgoed moet dus van outstanding universal value zijn.
Nederland houdt zich sinds 1990 actief bezig met de Overeenkomst over het Werelderfgoed. De Tweede Kamer van de Staten Generaal bekrachtigde deze overeenkomst in 1992.
Nederland heeft tien door UNESCO erkende werelderfgoederen. Ze vertellen het bijzondere verhaal van Nederland en de Nederlanders op het gebied van waterbeheer, burgersamenleving en (land)ontwerp.
Werelderfgoedlijst
De huidige werelderfgoederen in Nederland zijn:
Schokland en omgeving (1995)
Stelling van Amsterdam (1996)
Molengang Kinderdijk (1997)
Historische binnenstad en haven van Willemstad, Curacao (1997)
ir D.F. Woudagemaal, Lemmer (1998)
Droogmakerij de Beemster (1999)
Rietveld Schröderhuis, Utrecht (2000)
Grachtengordel binnen de Singelgracht, Amsterdam (2010)
Van Nelle fabriek, Rotterdam (2014)
Klik hier voor de website van de UNESCO Werelderfgoedlijst.
De Nederlandse Voorlopige Lijst voor Werelderfgoed
Daarnaast staan er nog een aantal sites op de zogeheten Voorlopige Lijst. Het kabinet beslist welke erfgoederen Nederland voordraagt, en die erfgoederen komen eerst op een Voorlopige Lijst. Op deze Voorlopige Lijst staan:
- Bonaire National Marine Park
- Koninklijk Eise Eisinga Planetarium
- Koloniën van Weldadigheid (voordracht met België)
- Nieuwe Hollandse Waterlinie (uitbreiding van de Stelling van Amsterdam); voordracht ingediend in 2019
- Plantagesysteem (West Curaçao)
- Het Nedergermaanse deel van de Romeinse Limes (uitbreiding Frontiers of the Roman Empire) (voordracht met Duitsland)